Przysłowia islandzkie
Ten, kto dużo wie – mało mówi.
Przysłowia islandzkie
- Bóg pomaga tym, którzy pomagają sami sobie.
- Córka często zakłada płaszcz matki.
- Często myśli męskie są w kobiecym biuście.
- Człowiek bez książek jest ślepy.
- Gdzie kobieta przejmuje panowanie, tam chwieje się ogon bez głowy.
- Jak człowiek zasieje, tak będzie zbierał.
- Lepiej jest prosić niż kraść.
- Lepiej widzą oczy niż oko.
- Mądrość podąża za ludźmi, lecz ludzie poruszają się szybciej.
- Milszy jest mi dym ojczyzny niż ogień obczyzny.
- Nie ma róży bez kolców.
- Nigdy nie jest za późno, by stać się szczęśliwym.
- On jest na niewłaściwej półce w swoim życiu.
- Przeciętny Islandczyk bywa w kościele cztery razy, z czego dwa razy jest do niego wnoszony.
- Rzadko się zdarza pojedyncza fala.
- Tak się każdy sen sprawdza, jak się go tłumaczy.
- Ten jest przyjacielem, kto sprawdza się w potrzebie.
- Ten, kto żyje bez narzucania sobie dyscypliny – umiera bez godności.
- Ten, kto dużo wie – mało mówi.
- Trudno zatrzymać prąd morski i zadowolić chciwość.
- Trzeba uderzać młotkiem, dopóki żelazo jest gorące.
- Wola człowieka jest jego królestwem niebieskim i staje się często piekłem.
- Wszystko dobre, co się dobrze kończy.
- Złoto śmieje się z głupich.